Quante vorte t’aritrovi a chiacchierà da solo, e nun sto a dì gniente de novo, sento che stà a passà ‘no stracciarolo, sarà er bisogno d’aria o pur’anche de rinnovo.
Er guaio è che a parlasse addosso è ‘n granne paradosso.
‘Na cosa bona pero ce stà, che sarvognuno nun s’arabbia mai nissuno basta che nun declami banalità. e manco devi dà raggione a quarcheduno.